Lavra

Манастир Велика Лавра - Светог Атанасија

Манастир Лавра светог Атанасија – главни манастир Свете Горе Атонске, налази се на невеликом платоу на крајњем југу атонског полуострва, одмах испод Атоса, на око пола сата хода од мора, на надморској висини око 160 метара. У античко доба ту се налазио град познат као Акротон, Акроатос или Атос. Пре оснивања Лавре, место је било познато као МЕЛАНА. Основао ју је у 10-том веку свети Атанасије Атонски, а језгро манастирских здања подигнуто је прилозима византијских царева Никифора Фоке и Јована Цимискија.

Велика Лавра може се сматрати мајком светогорских манастира, како у погледу организације тако и у погледу неимарских решења.Његовим настанком настале су и велике општежитељне заједнице монаха.
Свој посебни положај у оквиру православља, па и хришћанства уопште, светогорско монаштво добрим делом дугује Великој Лаври. Зато је и прослава хиљадугодишњице Лавре 1963. Године била прихваћена као јубилеј целе Свете Горе.

Област која принадлежи лаври је велика и обухвата читаве јужне крајеве Свете Горе, скитове: Молдавски, Капсокаливијски, Свете Ане. У скиту Свете Ане чува се нога свете Ане, Богородичине мајке. Ту се такође подвизава око 60-так монаха. После свете Ане па све до царске Лавре, шири се пустиња Свете Горе где живи око 100 монаха. Из лавре могу се видети острва Лимнос, Тасос, Самотраки, Имврос, као и сам залив, а у даљини се по ведром времену назире обала Дарданелског мореуза. Свети Атанасије се пео уз стрме обронке на врх брега ради усамљеничке молитве. Према западу до лавре води главни лаврин пут ка скиту Свете Ане и манастирима који се такође налазе у западном делу. Лавра је увек била на првом месту међу светогорским манастирима. Ово је привукло велики број монаха који у 11.Веку достиже број од 700. За време Крсташких похода, лавра је много страдала од крсташа, а нарочито од страшних банди Каталонаца. Њен тежак положај погоршао се пропашћу Византије, што се продужило све до 16-ог века. У 17-ом веку лавра је повратила своју некадашњу величину и њена обнова трајала је све до краја 18-ог века. Лавра је окружена високим каменим зидинама, а над главном капијом величанствено се уздиже Цимискијева кула. У близини лавре налази се невелика црква саграђена у част светих бесребреника Козме и Дамјана.  Цркву је саградио свети Атанасије по налогу Мајке Божје, ради избављења од ђаволских лукавстава, која су покушавала да га спрече да зида лавру. Главна црква Велике Лавре (Саборна црква) саграђена у част Благовештења Пресвете Богородице, је најстарији католикон на целој Светој Гори. Храм је подигао Атанасије 963. године. Фреске су из 16-тог века, рад Теофана Критског. У Саборној цркви налазе се параклиси саграђени у име светитеља Николаја Чудотворца и светих Четрдесет Мученика. Мермерни иконостас је изграђен 1887 године, али су иконе на њему знатно старије. Ту се налази и гробница светог Атанасија, који се слави 18. јула, нарочито поштован празник Велике Лавре. Међу многим драгоценим реликвијама и даровима византијских царева чува се и крст и жезал светог Атанасија, две чудотворне иконе – “Икономиса” (Економка), постављена у знак сећања на јављање Богородице светом Атанасију на месту на коме се налази чудотворни извор, и Кукузељица, која се налази у параклису Ваведења у храму Пресвете Богородице; делови животворнога дрвета Крста Господњег у драгоценим оптоцима; десна рука Јована Златоустог, лобање Светог Јевстатија и светог Михајла из Синаде, такође мошти светог Василија Великог, светог апостола Андреја Првозваног, светог Јефрема Сирина и многих других светитеља. У трпезарији су сачуване фреске из 16-тог века. У дворишту лавре налази се велика крстионица у облику куполе и два хиљадугодишња кипариса.  

Данас а и одувек манастир Велика Лавра налази се на првом месту светогорске хијерархије. У данашње време у Лаври се подвизава 80-так монаха.

Great Lavra Monastery

The Monastery of Great Lavra - the first monastery in the hierarchy of Mt. Athos, is located on a small plateau in the far south of Athos, about an hour walk away from the sea, at an elevation of 160 meters.   In ancient times, the city of Akrothooi, Akrathos or Athos stood here.  Prior to Lavra's founding, this location was known as Melana.  Saint Athanasius the Athonite founded the monastery in the 10th century. Byzantine emperors Nicephoros Phocas and John I Tzimiskes greatly contributed to the monastery's growth. 

Great Lavra may be considered the mother of Mt. Athos monasteries in terms of its organization and architectural solutions. It introduced the concept of large monastic brotherhoods.
The unique position of Mt. Athos monastic communities within Orthodoxy and Christianity can be greatly attributed to Great Lavra.  This is the reason why Lavra's 1000th birthday celebration in 1963 was accepted as the jubilee of the entire Mt. Athos.

The area belonging to Lavra is vast and encompasses the vast southern areas of Mt. Athos and the following sketes: the Romanian, Kafsokalyvian and Saint Anne skete.  Saint Anne skete preserves the leg of St. Anne, Our Lady's mother.  It is occupied by around 60 monks.  Saint Anne and Great Lavra are separated by the Mt. Athos desert, which is inhabited by approximately 100 monks.  Great Lavra overlooks the islands of Lemnos, Thassos, Samothraki, Imbros and the bay. The coasts of the Dardanelles strait are discernible during clear weather.  St. Athanasius used to climb the steep slopes to the hill top so that he could enjoy solitary prayer. The main Lavra road heads west to the St. Anne skete and the monasteries lying in the west.  Great Lavra was always the first among Mt. Athos monasteries.  It has allured considerable numbers of monks and their population reached 700 in the 11th century.   During the Crusades, Lavra suffered much damage from the crusaders, in particular from the terrifying Catalonian gangs.  Its position worsened with the demise of the Byzantine empire. The descent prolonged into the 16th century.  In the 17th century, Lavra returned its former size and its reconstruction was completed during the late 18th century.   Lavra is encircled with high stone walls. Tzimiskes's tower stands proudly above the main gate.   A small church devoted to St. Cosmas and Damian is located in the vicinity of Lavra.   St. Athanasius built the church on Our Lady's orders, so as not to relent to the devil's trickery, who was trying to prevent Lavra's construction.   Lavra's catholicon, dedicated to the Annunciation of the Blessed Virgin, is the oldest catholicon on Mt. Athos.  It was built in 963 by St. Athanasius.  The frescoes, painted by Theophanes the Cretan,
originate from the 16th century. The catholicon contains chapels dedicated to St. Nicholas and the Forty Martyrs.   The marble iconostasis was built in 1887, although the icons ornamenting it are far older.  St. Athanasius's tomb is located here. St. Athanasius's day is celebrated on July 18th, which is a highly revered holiday in Great Lavra.  The many priceless treasures and gifts of Byzantine emperors include St. Athanasius's cross and crosier, two wonder-working icons "Ikonomisa", intended to honor St. Athanasius's encounter with Our Lady beside the wonder-working spring and Koukouzelissa, located in a chapel of the Our Lady temple, embellished pieces of the True Cross, John Chrysostome's right hand, St. Eustathius's and St. Michael's skulls, relics of St. Basil the Great, apostle Andrew, St. Ephrem the Syrian etc. 
 The dininig room is painted in 16th century frescoes.  A large dome-shaped baptistery and two thousand-year-old cupressus stand in the courtyard. 
Great Lavra occupies the 1st place in Mt. Athos hierarchy, as it always has.   Around 80 monks inhabit the monastery.

Монастырь Великая Лавра Святого Афанасия

Монастырь Лавра Святого Афанасия – главный монастырь Святой Горы Афонской, находится на небольшом плато, на крайнем юге п-ова на высоте около 160 метров над уровнем моря, прямо у подножия Атоса, примерно в получасе ходьбы от моря. В древности здесь располагался город Акротон (Акроатос или Атос). До основания Лавры эта местность была известна под названием Мелана.

Монастырь основал в Х веке святой Афанасий Афонский, а основные монастырские здания построены на средства от пожертвований византийских императоров Никифора II Фоки и Иоанна I Цимисхия. Великая Лавра с правом считается матерью всех афонских монастырей, как в смысле организации, так и в смысле строительной концепции.  С её появлением положено начало большим общежитийным монашеским общинам. Своим особым положением в Православии, и Христианстве вообще, святогорское монашество во многом обязано Великой Лавре. Поэтому и тысячелетие Лавры в 1963году было отпраздновано, как юбилей целой Святой Горы. Область, принадлежащая Лавре велика и охватывает всю южную часть Святой Горы, скиты:
Молдавский, Капсокаливийский, Святой Анны. В ските Святой Анны хранится нога святой Анны, матери Пресвятой Богородицы. Здесь подвизается около 60 монахов.После скита Святой Анны до самой царской Лавры простирается пустыня Святой Горы, где живёт около 100 монахов.Из Лавры видны острова Лимнос, Тасос, Самотраки, Имврос, как и сам залив, а в хорошую погоду в далеке можно различить берега Дарданелл. Святой Афанасий поднимался по крутым стенам наверх ради уединённой молитвы.

С западной стороны к Лавре ведёт главная дорога, проходящая до скита Святой Анны, а затем ведущая к остальным монастырям. Лавра всегда была на первом месте в святогорской иерархии. Это привлекло множество монахов, так в XI веке их было уже 700. За время крестовых походов Лавра немало пострадала от крестоносцев, особенно от страшных банд каталонцев. Это тяжёлое положение ещё ухудшилось с падением Византии и продолжилось до XVI века. В XVII веке Лавра вернула былое величие, а её обновление продолжалось до конца XVIII века.

Лавра окружена высокой каменной стеной, а над главными воротами высится величественная башня Цимиския. Близ Лавры находится небольшая церковь Святых бессребреников Космы и Дамиана.
Эту церковь воздвиг святой Афанасий по наказу Матери Божией для избавления от дьявольских козней, которыми лукавый пытался воспрепятствовать строительству Лавры.
Главная церковь Великой Лавры (Соборная ценрковь) освящена в честь Благовещения Пресвятой Богородицы. Это самый старый храм на Афоне. Воздвиг его Афанасий Афонский в 963 году. Церковь украшают фрески XVI века, работа Феофана Критского.

В Соборной церкви находятся приделы в честь святителя Николая Чудотворца и святых Сорока Мучеников. Мраморный иконостас поставлен в 1887 году,
но иконы на нём намного старше. Здесь находится и гробница святого Афанасия, которого церковь поминает 18 июля. Это день в монастыре празднуют с особой торжественностью.

Среди многочисленных драгоценных реликвий и даров византийских императоров хранятся крест и жезл святого Афанасия, две чудотворных иконы: Икономисса, стоящая в знак воспиминания на явление Пресвятой Богородицы святому Афанасию на месте, где сейчас бьёт чудотворный источник, и Кукузелиса, находящаяся в часовне Введения в храме Пресвятой Богородицы.  В монастыре хранятся и части Честного Животворящего Креста Господня в драгоценном окладе, правая рука святого Иоанна Златоуста, черепа святого Евстатия и святого Михаила из Синады, мощи святого Василия Великого, святого апостола Андрея Первозванного, святого Ефрема Сирина и многих других святителей.
В трапезной сохранились фрески XVI века. В монастырском дворе находится большая крестильня в виде купола и два тысячелетних кипариса.

Сегодня, как и от века, монастырь Великая Лавра находится на первом месте святогорской иерархии. Сейчас в Лавре подвизается около 80 монахов.

Μονή της Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Αθανασίου

Η μονή Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Αθανασίου - το κύριο μοναστήρι του Αγίου Όρους, βρίσκεται σε ένα μεγάλο οροπέδιο στη νότια άκρη της Αθωνικής χερσονήσου, ακριβώς κάτω από τον Άθω, περίπου μισή ώρα με τα πόδια, σε υψόμετρο περίπου 160 μέτρων. Στην αρχαιότητα εδώ υπήρχε μια πόλη γνωστή ως Ακροθώων, Άκραθως ή Άθως. Πριν από την ίδρυση της Λαύρας, η τόποθεσία ήταν γνωστή ως Μελανά. Ιδρύθηκε τον 10^ο αιώνα, από τον Άγιο Αθανάσιο Αθωνίτη ενώ ο πυρήνας των μοναστηριακών κτιρίων κτίστηκε με δωρεές του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά και Ιωάννη Τσιμισκή.

Η μονή της Μεγίστης Λαύρας μπορεί να θεωρηθεί μητέρα των μονών του Αγίου Όρους, τόσο από άποψη οργάνωσης όσο και από άποψη εμφάνισης. Με την ίδρυσή της έγιναν και οι μεγάλες κοινότητες των μοναχών.
Ο μοναχισμός του Αγίου Όρους οφείλει σε μεγάλο βαθμό στη μονή της Μεγίστης Λαύρας την ειδική θέση του στην Ορθοδοξία, και στο Χριστιανισμό γενικά. Γι’αυτό και η χιλιοστή επέτειος της Μεγίστης Λαύρας έγινε δεκτή ως επέτειος ολόκληρου του Αγίου Όρους.

Η περιοχή που ανήκει στην Λαύρα είναι μεγάλη και καλύπτει ολόκληρο το νότιο τμήμα του Αγίου Όρους, τις σκήτες: σκήτη Τιμίου Προδρόμου, σκήτη Καυσοκαλυβίω, σκήτη της Αγίας Άννας. Στη σκήτη της Αγίας Άννας φυλάσσεται το πόδι της Αγίας Άννας, μητέρας της Θεοτόκου. Εκεί μονάζουν περίπου 60 μοναχοί. Από την Αγία Άννα μέχρι την τσάρικη Λαύρα επεκτείνεται ο έρημος του Αγίου Όρους όπου μένουν περίπου 100 μοναχοί. Από την Λαύρα φαίνονται τα νησιά Λήμνος, Θάσσος, Σαμοθράκη, Ίμβρος όπως και ο κόλπος, ενώ πιο πέρα όταν ο καιρός είναι αίθριος φαίνεται η ακτή των στενών των Δαρδανελλίων. Ο Άγιος Αθανάσιος ανέβαινε τις απόκρημνες πλαγιές μέχρι την κορυφή του λόφου λόγω της μοναχικής προσευχής. Δυτικά από την Λαύρα πηγαίνει ο κύριος δρόμος της Λαύρας προς τη σκήτη της Αγίας Άννας και τα μοναστήρια που επίσης βρίσκονται στο δυτικό μέρος. Η Λαύρα πάντα κατείχε την πρώτη θέση στα αγιορειτικά μοναστήρια. Αύτο προσέλκυε μεγάλο αριθμό  μοναχών και ο αριθμός τους τον 11^ο αιώνα ανέρχεται σε 700. Κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών, η Λαύρα καταστράφηκε πολύ από τους Σταυροφόρους και ιδιαίτερα από τις φοβερές συμμορίες των Καταλανών. Η δύσκολη θέση της χειροτέρεψε ακόμα περισσότερο με την πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, κάτι το οποίο συνεχίστικε μέχρι τον 16^ο αιώνα. Τον 17^ο αιώνα η Λαύρα επανέκτησε το προηγούμενο μεγαλείο της, και η ανοικοδόμηση της διήρκησε μέχρι το τέλος του 18^ου αιώνα. Η Λαύρα περιβάλλεται από ψηλά πέτρινα τείχη ενώ πάνω από την κύρια πύλη υψώνεται μεγαλοπρεπής ο πύργος του Τσιμισκή. Κοντά στη Λαύρα βρίσκεται μια μικρή εκκλησία κτισμένη προς τιμή των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού. Η εκκλησία κτίστηκε από τον Άγιο Αθανάσιο κατόπιν εντολής της Θεοτόκου για την απελευθέρωση από τα τεχνάσματα του διαβόλου, τα οποία προσπαθούσαν να τον εμποδίσουν για να κτίσει την Λαύρα. Η κύρια εκκλησία της Μεγίστης Λαύρας (το καθολικό) κτίστηκε προς τιμή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και είναι το παλαιότερο καθολικό του Αγίου Όρους. Ο ναός κτίστηκε από τον Αθανάσιο το 963 μ.Χ. Οι τοιχογραφίες χρονολογούνται από τον 16^ο αιώνα, είναι έργο του Θεοφάνη του Κρή. Στον καθολικό ναό βρίσκονται τα παρεκκλήσια κτισμένα προς τιμή του Αγίου Νικολάου Θαυματουργού και των Αγίων Σαράντα Μαρτύρων. Το μαρμάρινο τέμπλο χτίστηκε το 1887, αλλά οι εικόνες του είναι πολύ πιο παλιές. Εκεί βρίσκεται επίσης και ο τάφος του Αγίου Αθανασίου ο οποίος γιορτάζεται στις 18 Ιουλίου και είναι μια από τις ιδιαίτερα αξιοσέβαστες γιορτές της Μεγίστης Λαύρας. Ανάμεσα στα πολλά πολύτιμα κειμήλια και δώρα των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων φυλάσσεται και ο σταυρός και το σκήπτρο του Αγίου Αθανασίου, δύο θαυματουργές εικόνες  - εικόνα της Παναγίας Οικονόμισσας, που ζωγραφίστηκε σε ανάμνηση των λόγων της Θεοτόκου προς τον Άγιο Αθανάσιο στο μέρος όπου υπάρχει μια θαυματουργή πηγή και εικόνα της Κουκουζέλισσας που βρίσκεται στο παρεκκλήσι της Λαύρας στο ναό της Παναγίας, τμήματα του Ξύλου, του Ζωοποιού του Κυρίου Σταυρού με πολύτιμη διακόσμηση, το δεξί χέρι του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, οι Άγιες Κάρες του Αγίου Ευσταθίου και του Αγίου Μιχαήλ, επίσης τα λείψανα του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου, του Αγίου Ανδρέα του Αποστόλου και Πρωτοκλήτου, του Αγίου Εφραίμ του Σύρου και πολλών άλλων Αγίων. Στην τραπεζαρία φυλάσσονται οι αγιογραφίες από τον 16^ο αιώνα. Στην αυλή της Λαύρας βρίσκεται ένα μεγάλο θολωτό βαπτιστήριο και δύο χιλιόχρονα κυπαρίσσια.

Σήμερα και από πάντα η μονή της Μεγίστης Λαύρας κατέχει την πρώτη θέση της αγιορειτικής ιεραρχίας. Σήμερα στη Λαύρα μονάζουν περίου 80 μοναχοί.

Monastère de la Grande Laure de l'Athos

Le monastère de la Grande Laure de saint Athanase est le plus grand et le plus ancien des vingt monastères orthodoxes de la la République monastique du Mont Athos dont il occupe la première place dans le classement hiérarchique. Situé sur un petit plateau à l'extrémité sud-est de la péninsule, juste au-dessous d'Athos, à une demi-heure de la mer,  ce plateau est à une altitude d'environ 160 mètres. Au temps de l'Antiquité il y avait une ville connue sous le nom « Akroton, Akroatos ou Atos ».

Le premier monastère, celui de la Grande Laure, est fondé par Athanase de Trébizonde, et les premiers bâtiments monastiques ont été construits grâce aux dons des empereurs byzantins: Jean Ier Tzimiskès et Nicéphore II Phocas.

Grande Laure peut être considerée comme la mère des monastères du Mont Athos, en termes d'organisation et en termes de solutions des bâtisseurs. Avec la création du monastère la Grande Laure viennent aussi les grandes communautés de moines.

Sa position particulière au sein de l' orthodoxie, et le christianisme en général, le Mont Athos doit en grande partie son développement à la Grande Laure. C'est la raison pour laquelle la célébration du millénaire de la fondation de la Grande Laure en 1963 a été acceptée comme l'anniversaire de la Sainte-Montagne.

La zone à laquelle appartient la Grande Laure est vaste et couvre des grandes parties du sud de la Sainte-Montagne, des skites: La skite roumanophone de Saint-Jean-Baptiste, ainsi que les skites héllénophones de Kapsokalyvia, Sainte-Anne-Majeure et Sainte-Anne-Mineur sont placés sous sa dépendance. Dans le skite de Sainte-Anne on garde le pied de Sainte-Anne, la mère de la Vierge. Là, il y a aussi environ 60 moines qui ont fait ce voeu. Après Sainte-Anne et jusqu'au monastère de la Grande Laure s'étale le désert de la Sainte Montagne où il y a environ 100 moines. D'ici vous pouvez voir les îles: Lemnos, Thasos, Imbros, Samothrace, ainsi que le golfe et quand il fait beau on peut remarqué aussi  le détroit des Dardanelles.

Saint-Athanase allait jusqu'au sommet du Mont Athos pour pouvoir prier Dieu. Le monastère est construit sous la forme d'une petite ville médiévale fortifiée, cernée d'une enceinte comportant quinze tours. Cela a attiré un grand nombre de moines, et au début du XIème siècle leur nombre s'estime à 700. 

Pendant la Croisade la Grande Laure est très endommagée, en particulier par les Catalans. Sa situation s'aggravait avec l'effrondement de l'Empire byzantin, ce qui a duré jusqu'au XVIème siècle. La reconstruction de la Grande Laure a duré jusqu'à la fin du XVIIIème siècle.

La Grande Laure est entourée par hauts murs de pierre et au-dessus de la porte principale se trouve la tour de Jean I^er Tzimiskès. Près du monastère, on peut voir une petite église qui a été construite en l'honneur de Saint-Cosmas et Saint-Damien. L'église a été construite par Saint-Athanase sous l'ordre de la Mère de Dieu, contre les ruses du diable, qui a tenté de l'empêcher de construire  l'église. Le katholikon (l'église principale), a été parmi les premiers édifices construits. Il s'agit d'une église en dôme à quatre colonnes, qui a été modifié au fil du temps pour arriver à la forme d'une croix. L'édifice a été initialement dédiée à l'Annonciation de la Sainte Vierge Marie, mais au XVème siècle elle a été redédiée à Saint-Athanase. Le monastère a été fondé en 963 par Saint-Athanase.

Les fresques datant du XVIème siècle représentent le travail de Théophane de Crète. Le tombeau de Saint-Athanase est situé dans la chapelle des Quarante martyrs qui se trouve à côté du narthex, et il y a aussi la chappelle de Saint-Nicolas. On célèbre sa fête le 18 juillet. Parmi les nombreux dons et précieuses reliques  des empereurs byzantins on garde le croix et le sceptre de Saint-Athanase, les deux icônes miraculeuses: « Ikonomisa »  créé en mémoire de l'apparition miraculeuse de la Vierge à Saint-Athanase dans un endroit où il y a une source d'émerveillement, et « Kukuzeljica » située dans la chapelle de la Présentation au temple de la Sainte Vierge; des parties du bois précieux de la croix de Jésus-Christ; la main droite de  Saint-Jean Chrysostome;  le crâne de Saint-Eustache et Saint-Michel; les reliques de Saint-Basile-le-Grand, Saint Apôtre André le Premier-Appelé et Saint Éphrem le Syrien et de beaucoup d'autres saints. Dans la salle à manger sont conservées des fresques du XVIème siècle. Dans la cour du monastère se trouve un grand baptistère en forme de dôme. Le monastère de la Grande Laure a été depuis toujours au sommet de la hiérarchie du Mont Athos. Aujourd'hui, dans le monastère de la Grande Laure il y a près de 80 moines qui se sont librement engagés.

KLOSTER-DAS GROßE LAVRA DES HEILIGEN ATHANASIOS

Das Kloster Lavra des Heiligen Athanasios, das Hauptkloster des athonischen Athos, befindet sich auf der nicht so großen Fläche auf dem fernsten Süden der athonischen Halbinsel, gerade unter dem Athos,  halbstündig zu Fuß vom Meer entfernt, auf der Seehöhe von etwa 160m. In der antiken Zeit war da die Stadt als Acrothon,Acroathos oder Athos bekannt. Vor der Gründung des Lavra wurde der Ort als Melana bekannt. Der Heilige Athanasios der Athonische gründete ihn im 10. Jh. und den Kern der mönchischen Bauten wurde dank der Beilagen von den byzantischen Kaiser Nikiphor Foka und Johann Zimiskie errichtet.

Das Große Lavra kann  man als Mutter der athonischen Klöster  betrachten, sowohl in Hinsicht auf die Organisation als auch auf die Baukunst. Mit seiner Enstehung entstanden auch die großen gesamtmenschlichen Gemeinschaften der Mönche. Seine besondere Lage im Rahmen des orthodoxen Glaubens  und des Christentums im Allgemeinen, ist das athonische Mönchtum großteils dem Großen Lavra schuldig. Deswegen ist die Feier des tausendjährigen Lavra 1963 als Jubiläum des ganzen Athos anerkannt.

Die Gegend unter dem Lavra ist groß und umfasst alle südlichen Teile des Athos, Skithos: das Moldawische, Kapsokalvinische,  das Skithos der Heiligen Anne. Im Skithos der Heiligen Anne wird das Bein der Heiligen Anne, Gottesmutter bewahrt, dort vollbringen  auch  etwa 60 Mönche die Heldentat. Nach der Heiligen Anne und bis zum kaiserlichen Lavra, verbreitet sich die Einöde des Athos, wo etwa 100 Mönche leben. Von der Klosterzelle kann man die Insel: Limnos, Thasos, Samotraki, Imvros wie die Bucht sehen und in der Ferne erblickt man, wenn es heiter ist, die Meeresenge Dardanellen. Der Heilige Athanasios bestieg steile Abhänge bis zum Gipfel des Berges wegen des einsiedlerischen Gebets. Gegen den Süden neben dem Lavra führt der Hauptweg bis zum Skithos der Heiligen Anne und Klöstern, die sich auch im westlichen Teil befinden. Lavra war seit jeher auf der ersten Stelle der athonischen Klöster. Das ziehte die Aufmersamkeit auf  viele Mönche, sogar 700 im 11. Jh. Während der Kreuzzüge wurde das Lavra viel von den Kreuzfahrern zerstört und besonders von den scheußlichen Räubern Kathalonen. Ihre schwierige Situation verschlimmerte sich  mit dem Untergang des bysantischen Kaisereichs, die bis zum 16. Jh. dauerte. Im 17. Jh. erstattete Lavra  seine damalige Größe und seine Restaurierung dauerte bis zum Ende des 18. Jhs. Das Lavra ist mit hohen Steinwänden umkreist und über dem Haupttor erhebt sich großartig der Zimskis’ Turm. In der Nähe des Lavra befindet sich nicht so große Kirche, die sich zu Ehren der heiligen nichtsibernen Kosmas und Damian ersattet wurde. Die Kirche baute der heilige Athanasios im Auftrag der Gottesmutter, wegen der Befreiung von den teuflischen Schlauheiten, die versuchten, ihn von der Gründung des Lavra abzuhalten. Die Hauptkirche des Großen Lavra, die Domkirche, wurde zu Ehren der sanftmütigen Meldung der Allerheiligen Gottesmutter errichtet und sie ist das älteste Katholikon auf dem ganten Athos. Den Tempel baute der Athanasios im Jahre 963. Die Freskogemälde stammen aus dem 16. Jh. als Werk des Theophanus Kretas. In der Domkirche befinden sich die kleinen Kirchen-Paraklisos, zu Ehren des Heiligen Nikolai des Wundertäters und aller 40 Märtyrer errichtet. Der Marmorikonostas wurde 1887 gebaut aber die Ikonen sind auf ihm ziemlich älter. Dort befindet sich die Gruft des heiligen Athanasios, den man am 18. Juli als besonders respektiertes Fest des Großen Lavra feiert. Unter den vielen wertvollen Reliquien und den Gaben der bysantischen Kaiser bewahrt man auch das Kreuz und den Herrscherstab des heiligen Athanasios , 2 wunderliche Ikonen’’ Ikonomisa’’,Ekonomke, die zu Erinnerung an die Meldung der Gottesmutter zum Athanasios aufgestellt wurde, auf dem Ort, wo die wunderbare Quelle ist und Kuckuksselien, die sich in der Paraklisos der Herbeiführung  Gottesmutter im Tempel der Allerheigen Mutter Gottes befindet. Dort sind auch die Teile des lebenstüchtigen Baums des Gottes Kreuzes in wertvollen  Metall gegossen  , der rechte Arm Johann Goldmundes, die Schädel des Heiligen Ivestatie und des Heiligen Michael aus Sinada, auch die Reliquien des Heiligen Vasilius des Großen, des Heiligen Apostels Andreus des Erstgenannten des Heiligen Iephremus Sirinos’ und von vielen anderen Heiligen. In der Klosterküche wurden auch die Fresken aus dem 16. Jh. bewahrt. Im Lavras Hof befindet sich der große Kreuzsaal in Form einer Kuppel und 2 tausendjährige Kipparis.

Heute und seit jeher das Kloster das Große Lavra befindet sich auf der ersten Stelle der athonischen Hierarchie. Heutzutahe lebt hier einsiedlerisch etwa 80 Mönche.

Мănăstirea Marea Lavră а sfântului Atanasie

Mănăstirea Marea Lavră Sf. Atanasie - mănăstirea principală al Sfântului Munte Athos, situată pe un mic platou din peninsula sudică a Athonului, chiar sub Muntele Athos, la jumătate de oră de mers pe jos de la mare, la o altitudine de aproximativ 160 de metri. În antichitate a existat un oraş cunoscut ca Akroton, Akroatos sau Athos. Înainte de a fonda Lavra, locul a fost cunoscut sub numele de Melana. Ea a fost fondată în secolul al 10-lea de către Sfântul Atanasie Atonitul, iar nucleul clădirilor monahale au fost construite cu ajutorul donațiilor împăraţilor bizantini Nichifor Focas şi Ioan Tzimisca.

Marea Lavră poate fi considerată maica mănăstirilor de pe Muntele Athos, atât în ​​ceea ce priveşte organizarea şi în ceea ce priveşte hotărârea problemelor de construcţii. Odată cu formarea lui au fost create şi comunităţi  mari de călugări.

Poziţia lui specială în cadrul Ortodoxiei şi chiar a creştinismului, în general, monahismul Muntelui sfânt datorează în mare măsură mănăstiri Lavra. Deaceea şi sărbătorirea cinstită 1000 de ani de la înfiinţare  în anul 1963 a fost acceptată ca Jubileu pentru întregul Munte Sfânt.

regiunea care aparţine Lavrei este foarte mare şi cuprinde întreaga parte de sud a Muntelui Athos, de asemenea şi schiturile: Moldovenesc, Kavsokalivia, Sf. Ana. În Schitul Sfântei Ana se păstrează piciorul Sf. Ana, mama Fecioarei Maria. Aici îşi duc  viața de ascet aproximativ 60 de călugări. De la Sf. Ana şi până la Lavra Imperială se extinde deşertul  Sfântului Munte, unde trăiesc aproximativ 100 de călugări. Din Lavră se poate vedea insula Limnos, Thasos, Samothraki, Imbrou, precum şi întreg golful iar când este senin se poate vedea coasta Strâmtoarei Dardanel. Sfântul Atanasie s-a urcat pe pantele abrupte în vârful muntelui pentru rugăciune în singurătate. Dinspre partea de vest a Lavrei duce drumul principal spre Schitul Sf. Ana şi mănăstirile situate în partea de vest. Lavra a fost întotdeauna prima dintre mănăstirile de aici. Acest lucru a atras un număr mare de călugări în secolul al 11-lea, ajungând la 700. In timpul cruciadelor, Lavra a fost distrusă de multe ori de cruciaţi, mai ales de teribilele bande catalane. Situația ei s-a înrăutățit odată cu căderea Imperiului Bizantin, care s-a prelungit până la secolul al 16-lea. În secolul 17 Lavra a recăpătat măreţia de odinioară şi reconstrucția acesteia a durat până la sfârşitul secolului al 18-lea. Lavra este înconjurată de ziduri înalte de piatră iar de asupra porţii principale se ridică maestuos turnului lui Ţimiskie. Lângă Lavră este ridicată biserica, construită în onoarea sfinților Cosma și Damian. Biserica a fost construită de către Sf. Atanasie prin ordinul Fecioarei Maria, care încerca să se elibereze din uneltirile diavolului, care vroiau să-l oprească să zidească Lavra. Biserica principală a Lavrei (catedrala), construit în cinstea Bunei Vestiri a Maicii Domnului, este cel mai vechi katholikon din intreagul Munte. Hramul a fost construit de către Atanasie în anul 963. Frescele din 16-lea, lucrate de Teofan din Creta. În Catedrală există paraclisele construite în numele Sf. Nicolae făcător de minuni şi Patruzeci de Mucenici. Iconostasul din marmură a fost construit în anul 1887, dar icoanele de pe el sunt cu mult mai vechi. Aici se află şi mormântul Sfântului Atanasie, care se sărbătoreşte pe 18 Iulie, sărbătoare în special respectată în Marea Lavră. Printre relicvele valoroase şi cadouri făcute de imparatii bizantini sunt sceptrul şi crucea Sfântului Atanasie, două icoane făcătoare de minuni - "Ikonomisa" (Ekonoama), pusă în memoria apariţiei Maicii lui Dumnezeu în faţa lui Atanasie în locul unde există un izvor miraculor,şi Kukuzeliţa că se află în paraclisul Intrarea în biserică as Maicii Domnului; părțile dătătoare de viață ale lemnului din Crucea Domnului bordurate cu pietre preţioase şi mâina dreaptă a lui Ioan Gură de Aur, craniul Sfântul Eustafie şi sf. Mihail din Sinad, de asemenea, moaştele Sfântului Vasile cel Mare, Sf. Apostol Andrei întâi chemat, Sfântul Efrem din Siria, şi multor altor sfinți. În sala de mese (trapeză) se păstrează fresce din secolul 16. În grădina Lavrei există o mare încăpere pentru botez şi doi chiparoşi de mii de ani .

Astăzi, ca şi de pretutindeni,  Marea Lavră a fost prima în ierarhia Athonitul. Astăzi, viața de ascet în  Lavră o duc aproape  80 de călugări.

Манастирът на Великата Лавра „Свети Атанасий Атонски»

Манастирът на Великата Лавра «Свети Атанасий» – главният манастир на Света Гора Атонска, намира се на малкото плато на крайния юг на атонския полуостров, веднага под Атос, на около половин час ходом от морето, на надморска височина около 160 метра. През антическото време тук се намирал град известен като Акротон, Акроатос или Атос. Преди основаването на Лавра, местото било известно като МЕЛАНА. Основано е в 10-тия век от свети Атанасий Атонски, а същина на манастирските здания е повдигнато с даренията на византинските царе Никифор Фока и Йоан Цимиски.
Великата Лавра може да се счита за майка на светогорските манастири, както по отношение организацията така и по отношение строителните решения. С основаването му възникват и голями общежития на монасите.

Своето специално положение в рамките на православие, та и християнството вобще, светогорското монашество с добрата част дължи на Великата Лавра. Защото и тържествуване на хилядагодишнината на Лавра 1963 година била приета като юбилей на цялата Света Гора.
Област която принадлежи на лаврата е голяма и обхваща целокупни южни краища на Света Гора, скитове: Молдовски, Кавсокаливи, Света Анна. В скит на Света Анна се пази кракът на света Анна, майката на Богородица. Тук също се подвизава около 60-тина монаси. След света Анна та все до царската Лавра, разширява се пустиня на Света Гора къде живее около 100 монаси. От лаврата могат да се видят острови Лимнос, Тасос, Самотраки, Имврос, както и самия залив, а в далечина по ясно време се съзирва крайбрежие на Дарданелския пролив. Свети Атанасий се качвал по стръмните склони на върха на брега поради отшелническата молитва. Към запад до лаврата води главен лаврен път към скит на Света Анна и манастирите които също така се намират в западната част. Лаврата винаги е била на първо място на йерархията между светогорските манастири. Това е привлекло голям брой монаси който в 11-тия век достига число от 700. По време на Кръстоносните походи, лаврата много е пострадала от кръстоносците, а особено от страхотните Каталански наемници. Нейното тежко положение се влошило с пропадане на Византия,

което се продължи все до 16-тия век. В 17-тия век лаврата е възстановила своята некогашна великост и нейното възобновяване продължи все до края на 18-тия век. Лаврата е обкръжена с високите каменни зидове, а над главната капия величенствено се

въздига кулата на Цимиски. В близост до лаврата  се намира малка църква построена в честта на свети безсребърници Козма и Дамян.  Църквата построил свети Атанасий по наредбата на Божията Майка, поради избавянето от гяволските лукавства, които са се опитвале да го осуетят да строи лаврата. Главната църква на Великата Лавра (Съборна църква) построена в честта на Благовещение на Пресвета Богородица, е най-стария католикон на цялата Света Гора. Храмът е повдигнат от Атанасий 963-та година. Стенописите са от 16-тия век, произведение на Теофан Критски. В Съборната църква се намират параклиси построени в името на светител Николай Чудотворец и светите Четиридесет Мъченици. Мраморен иконостас е построен 1887 година, но иконете върху него значително са по-стари. Тук се намира и гробница на свети Атанасий, който се празнува на 18-ти юли, особено уважаван празник на Великата Лавра. Между множество ценни реликвии и дарове на византински царе пази се и кръст и жезъл на свети Атанасий, две чудотворни икони – “Икономиса” (Икономка), поставена за знак на спомен на явление на Богородица на светия Атанасий на мястото на което се намира чудотворен извор, и Кукузелица, която се намира в параклиса на Въведението в храма на Пресвета Богородица; части от животворното дърво на Кръст Господен с ценни обтоци; дясната ръка на Йоан Златоуст, череп на Свети Евстатий и свети Михаил от Синада, също така мощи на светия Василий Велики, свети апостол Андрей Първозван, свети Ефрем Сирин и мнозина други светители. В трапезарията са запазени фрески от 16-тия век. В двора на лаврата се намира голяма кръщелня с формата на купола и двехилядигодишен кипарис.  
Днес а и от дълго време манастирът Велика Лавра е била на първото място на светогорската йерархия. В днешното време в Лаврата се подвизава от 80-тина монаси.